Muziek: Ben Bartlett, titel ‘Lazarus’, een muziekstukje uit de televisie serie ‘Vera’.
Nieuw Begin - Schoonheid
Als vanzelf ben ik op de zoektocht naar een andere manier van leven, terecht gekomen op de zoektocht naar mijzelf.
Maar nu terugkijkend, was het toen gewoon een noodzaak, vanwege een chaos van gevoelens en gebeurtenissen in mijn leven, die als men ze zou kunnen ontwarren, met elkaar geklonken zouden kunnen hebben als een spreekkoor van vragen, zoals: Waar gaat mijn leven eigenlijk over, waarom deze ellende en het lijden, waarom en waarvoor leef ik eigenlijk. Waarom ben ik zo vaak ziek en moe, is mijn energie er niet meer, en waarom ben ik ongelukkig. Waar kan ik de weg terugvinden naar een stukje geluk, wat wil ik eigenlijk doen, wat is eigenlijk mijn drijfveer, ook innerlijk.
Ik was verlangend naar een antwoord, verlangend een weg te vinden naar een ander, een meer innerlijk gericht leven. En ik was nieuwsgierig naar dat andere leven, ja het moest zeker beter zijn dan mijn huidige. Zo kwam ik op een mandala-tekencursus terecht. Ik die nooit had gedacht te kunnen tekenen, toch voelde dat als een heel juist iets.
Mijn eerste antwoord wat ik vond was tijdens een tekenles in deze cursus. We kregen de opdracht om een tekening te maken met alle kleuren van de chakra’s. De opzet van de tekening was even moeilijk, maar al gauw zat ik helemaal diep in mijn gevoel en heb als in een trance de tekening gemaakt.
Toen ze klaar was en ik van een afstand naar het beeld keek wat ik had gemaakt, was het dan ook alsof ik het voor de eerste keer zag. Alsof iets of iemand anders door mij heen dit had getekend. ‘Wat mooi is het geworden’ was mijn eerste gedachte. ‘Iemand die zo mooi kan tekenen kan geen slecht mens zijn’, dat was meteen mijn tweede gedachte.
Het voelde als een geschenk, deze gedachten. Ze hebben me op dat moment ook meteen bevrijd van een stuk verleden. Slecht was ik niet, wel zo betiteld door anderen, dat besefte ik opeens. En daar had ik last van gehad. Door sommigen van mijn familieleden bekritiseerd en aangevallen omdat niet leefde zoals de kerk voorschreef.... voelde ik niet meer dat ik daar bij hoorde of welkom was, en voelde ik mezelf tegelijk altijd een beetje schuldig omdat ik mijn eigen leven wilde leven. Al wist ik ook niet wat dat was.
Ik voelde me niet echt slecht, maar toch was er altijd een soort twijfel in mij waardoor ik me voortdurend afvroeg of ik op wel de goede weg was.
Mijn twijfel is langzaamaan gaan verdwijnen nadat het ‘slecht’ of ‘verkeerd’ van me afgevallen is, en nadat de tekencursus mij op het spoor van Schoonheid als concept voor mijn leven heeft gebracht. Schoonheid als tegenhanger van lelijkheid, schoonheid als een laag van bewustzijn in mijzelf, schoonheid die tot je kan spreken en waar het goede ten alle tijde te vinden is, als je het innerlijk zoekt.
Schoonheid en creativiteit, het is mijn weg geworden in het mooie gaan zoeken en vinden in alles van het leven. In vaak in het mooie van de natuur willen zijn, in die laag van schoonheid willen kunnen zijn in mezelf in momenten van meditatie, in het luisteren naar mooie muziek, in het mooie kunnen ervaren in ontmoetingen met mensen...... het mooie willen zoeken en voelen en beleven, het is een weg van antwoorden vinden geworden, die me heeft verrijkt op een manier zo ik me niet had kunnen voorstellen toen ik aan deze creatieve reis begon, zo toen met het mandala-tekenen.
Het was alsof mijn ziel me toen voor de eerste keer iets kon vertellen. Omdat ik ze er de ruimte toe gaf om het mooie wat in mij leefde te kunnen weergeven, in die eerste bewuste tekenervaring. Vanaf die tijd heb ik mijn creatieve energie heel bewust alle ruimte gegeven in alles.
Mijn beelden is hebben me steeds verteld dat ik me voor alles open moet stellen en vertrouwen hebben. Ze geven me steeds een zichtbare en voelbare stap naar het volgende. Een nieuwe ruimte. Ze maken dat ik bewuster open sta voor iets nieuws, geven me altijd een nieuwe visie op mijn leven.
De volgende tekst kwam in fasen, later kwam de beeldenserie van de bloemenbeelden van Begonia erbij:
....’Voel je vrij. Wees gewoon wie je bent, hou waar je van houdt, en doe wat je hart je laat doen, en het komt zo het komt, want de essentie, het echte, dat waar het om gaat bij jou, het is er al, de knop die is er al, en de bloem ontstaat vanzelf’....
Deze tekst kwam wat later:
...‘Wees vooral jezelf....... Denk aan een bloem. De bedoeling van wie je bent het is er al, en het mooie daarvan is, een bloem kan niet anders worden dan wie ze bedoeld is te zijn. Van geen bloemknop kun je iets anders maken dan wat er al in verborgen zit.
De bloem kan ook niet zeggen, ‘ik wordt niet wie ik ben hoor’, of ‘ik word anders, groter, of mooier’, want geen bloem wordt anders dan wie ze is.
Wat wel kan is zeggen: Laten we proberen de moeilijke of negatieve omstandigheden te vermijden, bestrijden en/of elimineren. Laten we proberen zoveel mogelijk gunstige omstandigheden te creëren zodat de bloem zich kan ontplooien. Laten we proberen de mensen die onbedoeld of bedoeld haar bloei wil tegenhouden op tijd te herkennen, en ze uit de weg te gaan, en als we zien hoe dit bij anderen gebeurt laten we proberen ze te beschermen. Ja laten we proberen de omstandigheden voor groei en bloei zo gunstig mogelijk maken, voor een ieder. Wees dus wie je bent, en probeer tegelijk een ieder om je heen altijd zichzelf te laten zijn, en voor wie wil, help ze om ook die unieke bloem te worden, zoals ze bedoeld zijn.
En.... lelijke bloemen bestaan niet. Alle bloemen zijn mooi als je ze echt goed bekijkt, zelfs de kleinsten, als je ze maar van dichtbij genoeg bekijkt.
Jouw verbinding met schoonheid maakt dat je steeds weer opnieuw een stukje van het echte en de waarde en liefde voor je leven zal vinden. Kijk in alles of en hoe het met je kern resoneert. En maak je geen zorgen, maar heb vertrouwen in die kern, je ziel, die je kan sturen en leiden.
Vroeger was je je er niet bewust van, nu wel. Heb geen spijt, voel je niet langer bezwaard door de soms moeizame periodes, met fouten en vergissingen en zoeken naar het juiste in je leven, veel heeft zich al laten zien als achteraf juist.
En waarheen het gaat.... het mooie van de beelden en teksten zal het je laten weten en zien'......
Ruimte maken voor, me laten leiden door mijn innerlijk, en door schoonheid, is zo als vanzelf mijn drijfveer en creativiteit geworden en tot datgene uitgegroeid wat ik ben en wat ik probeer te leven zo goed ik kan. Wat heel goed voelt en mooi is en waar alle verhalen nu een deel van zijn geworden.
----------
