Muziek: William Walton,  deel 4 uit de ‘Suite Henry V‘.

Roos: Deze serie gaat over Roos, de bloem en het symbool van het hart, in schoonheid, zachtheid, goedheid en liefde.

Het menselijk hart bevat alle verhalen van liefde, maar kent ook veel verhalen van verdriet en teleurstelling. Vanuit de verbinding met het hart van de ziel en spirit kunnen deze allemaal verlicht en omgezet worden  in troost, compassie, wijsheid, begrip, en liefde.

Om weer in het mooie terug te komen van liefde hielpen mijn beelden van Roos me deze weg te zien en te gaan:

- Bereid te zijn, en gereed zijn om alle fysieke, emotionele, mentale, en ziele-pijn in de ogen te kijken en deze te willen leren kennen, en los te gaan laten, waardoor het hart zich weer zal kunnen openen om het nieuwe en de liefde te kunnen toelaten.

- Alle angsten willen overwinnen die de groei en ontwikkeling in wijsheid vanuit de ziel belemmeren en verhinderen, is wat hieruit vanzelf ontstaat.

- Veel tijd te gaan nemen voor meditatie en de zuiveringsprocessen die er uit voorkomen. En het concept gaan begrijpen dat alles wat zich als verlangen om te willen hebben of bereiken, alleen maar aandient om losgelaten te worden.

Zo is voor mij de stroom van echte liefde willen ervaren begonnen: Ik besefte opeens dat het doel van gelukkig te willen zijn door mijn verlangens van de dag te volgen niet meer aan de orde was. Ik leerde juist het tegendeel kennen en omarmen, namelijk dat verlangens zich meestal aandienen om zich nog één keer te laten zien zodat ze dan juist losgelaten kunnen gaan worden, in het besef dat de echte stroom van liefde erdoor belemmerd wordt.

Op een dag was dit als een gevoel van zachtheid opeens om me heen. En ik weet nu dat, eenmaal ontstaan, deze laag van schoonheid en zachtheid het niet meer weg gaat, en het kan als een stroom van liefde alles zuiveren.

Ze werd voor mij een een troost in zachtheid en een kracht in moed, iedere keer weer opnieuw wanneer ik, soms echt heel verdrietig, besefte dat een verlangen wilde worden losgelaten. Het werd in het begin echt saai, kaal en leeg om mij heen, alsof alles en iedereen uit mijn leven verdwijnen wilde of moest. Tot ook mijn verdriet daarover weg was, toen besefte ik dat het alles klaar was, en genoeg.

Het enige wat nu overgebleven was, was dat wat me echt gelukkig maakte: Mijn eenvoudige leven, mijn meditaties, mijn persoonlijk werk en het genieten van schoonheid in natuur, kunst en muziek, en in het er met zorgvuldigheid en aandacht voor anderen kunnen zijn.

Ik heb in dit alles geleerd mijzelf de domheden uit het verleden te vergeven, en ook mijn medemens.

In mildheid met mezelf leren leven, met begrip voor mijzelf en begrip van de omstandigheden van mijzelf en mijn medemens, wat betreft datgene wat de pijn of conflicten had veroorzaakt, heeft fase voor fase de vreugde in mijn hart en leven teruggebracht. Daarna is alles wat eerst als het ware was afgebroken in mijzelf in verdriet, weer opnieuw opgebouwd en aan mij teruggegeven, ten goede. Alsof de stroom die eerst gericht was op leeg maken, daarna gewoon door ging, maar nu met alles weer invullen en vullen op een manier en met dat wat echt goed voor mij was en voor mijn dierbaren. Blijvend goed.

Aan het einde van deze reis van zuivering kwam ook deze heel mooie bekroning en omslag: Ik voelde een hernieuwde liefde voor alles om mij heen en het leven op aarde. Op een heel speciale manier. Een nieuwe manier. Want in het genieten en ontspannen met de bloemen en rozen in mijn tuin kon ik nu ook een liefde-stroom voelen ontstaan, die fysiek voelbaar was, soms ook om door te geven.

Vooraf aan dit begrijpen van deze stroom van zuivering en liefde zijn deze beelden en symbolen als vanzelf ontstaan. Ik voelde ze en moest ze wel vorm gaan geven. Ze zijn het begin geweest, en hebben me laten zien wat de genezing van mijn gekwetste hart en harte-centrum stap voor stap zou gaan inhouden.

In het ervaren van mijn gekwetste harte-centrum voelde ik ook een overeenstemming met het harte-centrum van onze aarde en de natuur. Er is veel lelijkheid, verdriet en lijden op deze aarde. Mensen hebben veel gedaan om het te bederven, maar ook veel gedaan om het weer goed te maken en te verbeteren.

In mijn kunst, persoonlijk werk, in alles wat ik doe gericht op schoonheid en liefde voel ik nu dat alles mag mee-genezen. Zolang ik maar middenin mijn stroom van liefde blijf, en me blijf focussen op schoonheid en goedheid om dat de aandacht te geven.

Mopperen op dat wat fout is, of zeuren over wat verkeerd gaat of ten strijde trekken in conflicten, wat alles heel menselijk is, is iets waarin ik in mijzelf heb gemerkt dat de stroom van liefde ermee verdwijnt, om pas weer terug te komen als ik het goede wil zien en dat vermeerderen of wil uitbreiden.

Ik kies er nu voor om in alles kritiek en strijd te negeren en te passeren, en om de stroom van goedheid te volgen in hoe die vanuit mezelf wil stromen. Voor mezelf en de mensen en alles om me heen. En er dan rustig in mee te blijven werken aan dat wat die stroom aangeeft en waar ze heen wil, in hoop, en in het vertrouwen dat ik iedere keer weer het beste doe wat ik kan, in begrip en zachtheid en mildheid voor mijzelf en mijn medemens

Mijn besef dat ik deze nieuwe laag van zachtheid en schoonheid en liefde wilde gaan ontvangen, volgen en leven, is ontstaan in alles aan lieflijkheid wat Roos mij in deze beelden als belofte heeft laten voelen en zien.

De symbolen: